Νά 'μαστε λοιπόν, στην παραλιακή οδό του σταδίου, έχοντας πίσω μας το Μικρολίμανο ατενίζουμε προς το ΣΕΦ την......"ομορφιά" του τοπίου. Παρατηρούμε ότι κάποιοι "εγκέφαλοι" αποφάσισαν και διέταξαν ότι φτάνει ένα πεζοδρόμιο απ' τη μία μεριά του δρόμου, αυτό δηλαδή:
γι' αυτό και την άλλη μεριά, τη μεριά που βλέπει στη θάλασσα όπου υποτίθεται κάνει ο κόσμος τη βόλτα του και ρεμβάζει ή κάθεται στo τοιχάκι, καλό θα ήταν να την αποδώσουν μία και καλή στα αυτοκίνητα κάνοντας την πάρκινγκ με αριθημένες θέσεις!
Χώρος για τους πεζούς δεν υπάρχει, ούτε απ' την πλευρά του δρόμου:
αλλά ούτε κι απ' την πλευρά που είναι το τοιχάκι:
Πολύ όμορφα λοιπόν. Σε ένα πολυσύχναστο μέρος όπου πάνε χιλιάδες γονείς με τα παιδιά τους, κι όπου επιτρέπεται να κυκλοφορούν ελεύθερα πλείστα όσα αυτοκίνητα και μηχανές, δεν δίνεται δικαίωμα στον πεζό να περπατήσει απρόσκοπτα, σε ειδικό δικό του χώρο! Σε έναν χώρο αναψυχής εν ολίγοις, δεν υπάρχει το απαιτούμενο πεζοδρόμιο! Μα την αλήθεια, ήθελα να ήξερα ποιά χαϊβάνια, ποιά ζώα είχαν τέτοιες φαεινές ιδέες! Να σημειώσω ότι μέρος του χώρου αυτού έχει παραχωρηθεί στην παρακείμενη καφετέρια γι' αυτό και για συγκεκριμένο αριθμό θέσεων υπάρχει αλυσίδα ανάμεσα στις κολώνες. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα, μην χάσουμε κανα πελάτη επειδή δε θα έχει να παρκάρει (εννοείται φυσικά πως τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει αυτός που έδωσε την άδεια και όχι αυτός που τη ζήτησε)!
Πάμε παρακάτω. Κινούμενοι προς την έξοδο του σταδίου, βλέπουμε τα ακόλουθα :
Aυτοκίνητα παρατημένα στη μέση του δρόμου. Να σημειώσω εδώ ότι επειδή κινούμασταν σχετικά γρήγορα, στη φωτό δεν φαίνεται ο ελεύθερος χώρος όπου έχει αφήσει ο "εγκέφαλος" με το Micra. Αυτός τελειώνει ακριβώς εκεί που τελειώνει η φωτό! Με λίγα λόγια, εγώ και το αμάξι που έρχεται απ' την αντίθετη πλευρά, δεν χωράμε να περάσουμε ταυτόχρονα! Mikcra ο εγκέφαλος, τί να κάνουμε....
Κι εδώ τα ίδια χάλια και χειρότερα διότι εδώ δεν υπάρχει καν απ' τη μία πλευρά του δρόμου πεζοδρόμιο που να μπορούν να περπατήσυν οι πεζοί. Το έχουν καταλάβει τα δίποδα αυτά που οδηγούν τετράτροχα.
Και φτάνουμε στο καλύτερο μέρος, στον δρόμο που περνάει μπροστά απ' το Olympico. Θαυμάστε μυαλό, πολιτισμό, κουλτούρα, σχεδιασμό:
Είναι πραγματικά να γελάς με τα χάλια του ηλίθιου αυτού λαού αλλά και να κλαίς, ειδικά αν αναλογιστείς τί θα γίνει αν κάποιο αμάξι παρασύρει κάποιον ταλαίπωρο! Διότι ναι μεν κι οι πεζοί στη χώρα μας -και ειδικά στην Αθήνα- είναι σαν το Θύμιο που μόλις κατέβηκε απ' τα κατσάβραχα, τρέχουν στους δρόμους σαν τα κατσίκια ή τις αγελάδες στην Ινδία, αλλά εδώ δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Εδώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι απλά ο κόσμος δε χωράει να ανέβει στο fucking πεζοδρόμιο το οποίο έχει γίνει εξ ολοκλήρου πάρκινγκ!
Στην τελευταία φωτό βλέπουμε μέρος της εξόδου:
Aυτοκίνητα παντού. Παρατημένα (παρκαρισμένα και καλά), να φτιάχνουν από μόνα τους διαχωριστικές νησίδες! Λείπει δυστυχώς μια φωτό από την έξοδο, ώστε να βλέπαμε ότι ακόμη και εκεί που μπαίνουν και βγαίνουν τα αυτοκίνητα κάποιοι δεν έχουν αφήσει τον απαιτούμενο χώρο για να κινούνται ταυτόχρονα δύο οχήματα. Έχει δημιουργηθεί προφανώς στον κόσμο η πεποίθηση ότι ελάχιστος απαιτούμενος χώρος είναι αυτός στον οποίο μπορεί να κινηθεί άνετα ένα μόνο αμάξι.Κύριε Δήμαρχε, Αρχές, Τροχαίες, κλπ : ξυπνήστε! Συνειδητοποιείστε το καθήκον σας απέναντι στους πολίτες και πράξτε τα δέοντα. Ξαναλέω, όσο επιτρέπετε αυτή την κατάσταση είστε συνένοχοι!
ΥΓ
Έχω καιρό να πάω νύχτα εκεί. Θυμάμαι ότι η κατάσταση ήταν τρισχειρότερα απ' αυτήν που μόλις παράθεσα και τα αυτοκίνητα έπιαναν χώρο παντού, ακόμη και στα δρομάκια του πάρκου! Ελπίζω να μην υφίσταται ακόμη κάτι τέτοιο αν και κρίνοντας απ' τα χάλια της ημέρας, σιγά μην έκατσε κανείς ν' ασχοληθεί με τα νυχτερινά.....
No comments:
Post a Comment