Περιαστική υλοτομία. Περιαστική αλητεία.

Πού πάμε ρε παιδιά? Τί ψυχή θα παραδώσουμε? Γιατί βάζουμε τα παιδιά μας να ζήσουν μέσα στα σκατά?

Πέρναγα απ' την παλιά μου γειτονιά τις προάλλες και είδα ότι κάποιοι αλήτες έκοψαν δύο δεντράκια του δρόμου! Άνευ λόγου και αιτίας! Ποιός φταίει? Πολλά ακούγονται, παρόμοια με άλλο περιστατικό προ ημερών, όπου μαγαζάτορας κλάδευε τα δέντρα από μόνος του (!) διότι έκοβαν τη.......θέα προς το μαγαζί του! Ποιός τα έκοψε? Κανείς δεν είδε.....

Επειδή όμως κάπου αισθάνεσαι η καθημερινότητα να γίνεται όλο και πιό ασφυκτική, με δύο αόρατα χέρια (το ένα της αυθαιρεσίας, το άλλο της καφρίλας) να έχουν κατασκηνώσει στο λαιμό σου, κάπου λες "δεν πάει άλλο ρε".

Παρακάτω ακολουθεί η επιστολή που έστειλα στον Δήμαρχο Δραπετσώνας καθώς και στην Διεύθυνση Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιά, μαζί με φωτογραφίες της αλητείας. Πληροφοριακά (για όποιον έχει αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα), το Δασαρχείο δεν έχει αρμοδιότητα μια και η υπευθυνότητα του αφορά τα δέντρα εκτός σχεδίου πόλης, τα άλση και τα πάρκα. Για τα δέντρα στους δρόμους, υπεύθυνοι είναι οι κατά τόπους Δήμοι και οι Πολεοδομίες.

"Με έκπληξη και αποτροπιασμό οι κάτοικοι και περίοικοι της περιοχής, αντικρίσαμε στις 24 του μήνα στην οδό Αναπαύσεως, στον αριθμό 35, ένα από τα δέντρα του πεζοδρομίου να έχει κοπεί από κάποιους οι οποίοι το απόθεσαν ακριβώς δίπλα, κοντά στον κάδο σκουπιδιών. Με ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη είδαμε ότι η επόμενη μέρα επεφύλασσε άλλο ένα κομμένο δέντρο, αυτό το οποίο βρισκόταν δίπλα στο άλλο. Μέχρι και χθες, και τα δύο κείτονταν φαρδιά πλατιά στο πεζοδρόμιο, μνημεία αυθαιρεσίας του νεοελληνικού πολιτισμού. Σήμερα, περνώντας από εκεί, διαπίστωσα ότι ο χώρος έχει καθαριστεί.

Είναι πράγματι αδιανόητο τη στιγμή που κάποιοι παλεύουν με νύχια και δόντια για την διατήρηση του λιγοστού πράσινου που αναλογεί στον καθένα μας να γινόμαστε μάρτυρες τέτοιου εγκλήματος, την κοπή δέντρων τα οποία βρίσκονται εκεί για πολλά χρόνια τώρα συντροφεύοντας μας στην καθημερινότητα μας, προσφέροντας μας όσο οξυγόνο δύνανται να προσφέρουν μέσα στις αντίξοες συνθήκες που μεγαλώνουν, ζητώντας στην ουσία ελάχιστα πίσω.

Εν συγκρίσει με τις τεράστιες απώλειες δασικών εκτάσεων σ’ όλη την Ελλάδα, δύο κομμένα δέντρα κάπου στη Δραπετσώνα μοιάζουν να είναι αμελητέα ποσότητα αλλά αυτό είναι λάθος ως πρόταση όπως λάθος είναι το να υποστηρίξουμε πως επειδή καθημερινώς χάνονται χιλιάδες ζωές ανά τον πλανήτη, η μία ή δύο που χάνονται δίπλα μας δεν πρέπει να μας σοκάρουν. Δύο κομμένα δέντρα στο πεζοδρόμιο μας σήμερα σημαίνουν ότι αύριο πιθανώς να δούμε τέσσερα και μεθαύριο πολύ περισσότερα μια και η τάση προς την απερισκεψία και την θυσία των πάντων στο βωμό του όποιου βραχυπρόθεσμου κέρδους, τείνει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της νοοτροπίας μας σαν λαός και πολίτες. Κάθε δέντρο, αντίθετα με ότι πιστεύουν αρκετοί συμπολίτες μας, είναι ένας ζωντανός οργανισμός και δεν αποτελεί απλά καλλωπιστικό ντεκόρ που το προσθαφαιρούμε κατά το δοκούν.

Εάν κάποιοι θεωρούν σκόπιμο να καταστρέψουν διά ασήμαντον αφορμή ακόμη κι αυτό το ελάχιστο ποσοστό φύσης που υπάρχει μέσα στη θάλασσα του τσιμέντου στην οποία ζούμε, αυθαιρετώντας σε κακουργηματικό (στην ουσία) βαθμό, τότε το μέλλον στο οποίο καλούνται να ζήσουν οι επόμενες γενιές, προδιαγράφεται ζοφερό. Η κατάσταση έχει φτάσει στο μη παρέκει και θα πρέπεινα τραβήξουμε μια γραμμή λέγοντας «φτάνει, έως εδώ, κανείς πλέον δεν θα παίζει παιχνίδια με το μέλλον και την υγεία των παιδιών μας βιάζοντας το φυσικό περιβάλλον.

Βάσει όλων των παραπάνω, απευθύνω έκκληση όπως υπάρξει συνεργασία των αρμόδιων αρχών (Δήμου Δραπετσώνας και Διεύθυνση Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά) ώστε να βρεθούν άμεσα οι ένοχοι και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όπως παραδειγματικά εγκλημάτησαν, δίνοντας το χειρότερο έναυσμα αδιαφορίας στα νέα παιδιά. Το κυρίως ζητούμενο όμως είναι να αποκατασταθεί η ζημιά (νέα δέντρα, όμοια με τα κομμένα) και η εικόνα του δρόμου να αποκτήσει τα γνώριμα της χρώματα το ταχύτερο δυνατόν.

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι η παρούσα επιστολή καθώς και φωτογραφίες που αφορούν το συμβάν, θα αναρτηθούν στο ιστολόγιο antikafrila.blogspot.com καθώς και σε όσους περισσότερους περιβαλλοντικούς διαδικτυακούς τόπους (και όχι μόνον) καταστεί δυνατόν. Εφόσον το επιθυμείτε, μπορώ να σας τις αποστείλω ταχυδρομικώς.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.

Μετά τιμής"

Οι ηθικοί αυτουργοί της βίας.

Με αφορμή τα όσα γίνονται και φέτος στους αγώνες μπάσκετ μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, σκεπτόμουν να γράψω κάτι μετά και τον τελευταίο αγώνα της σειράς αλλά πιστεύω πως μετά τα χτεσινά στο ΣΕΦ, θεωρώ πως δεν έχει και τόσο νόημα, εκτός φυσικά κι αν στο ΟΑΚΑ βγουν οι snipers και σκοτώσουν εν ψυχρώ κόσμο και κοσμάκη όπως είχε τύχει πριν χρόνια με παίκτη της Κολομβίας αλλά και στο ίδιο γήπεδο με την αλήστου μνήμης "σφεντόνα".

Χθες, γίναμε μάρτυρες ρίψης φωτοβολίδας στον πάγκο του Παναθηναϊκού, ο οποίος έπιασε φωτιά. Επίσης, ερίφθη μπουκάλι στον ένα διαιτητή του αγώνα, ένα μπουκάλι το οποίο περιγράφεται ως "50 cm". Για να είμαι ειλικρινής δε μπορώ να φέρω στο μυαλό μου τί είδους μπουκάλι θα μπορούσε να είναι αυτό εκτός κι αν μιλάμε για νταμιτζάνα. Προφανώς πρόκειται για τη συνήθη υπερβολή που διακατέχει και τους άρχοντες του αγώνα.

Έχεις όμως άραγε σημασία? Έχει σημασία το πόσο μεγάλο ήταν ένα μπουκάλι που πετάχτηκε ή πόσο μεγάλη ήταν η φωτιά που έπιασε? Νομίζω βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος και το δάσος είναι ποιοί ευθύνονται γι' αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά και να δούμε ποιοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος που συνεχίζεται να συντελείται.

Α. Παράγοντες
Χωρίς πολλές περιστροφές, όσον αφορά τουλάχιστον τις δύο ομάδες, απ' τη μια έχουμε δύο αδέρφια που είναι μετριοπαθέστατα, χαμηλών τόνων (ίσως υπερβολικά χαμηλών για τα δεδομένα του χώρου) και δεν έχουν δώσει κανένα δικαίωμα τρία χρόνια τώρα, κι απ' την άλλη δύο κύριους που το φυσικό τους ανάστημα αντικατοπτρίζει πλήρως το ηθικό τους, όπως αυτό εκφράζεται μέσα στο γήπεδο. Κι αυτά δεν τα λέω επειδή είμαι οπαδός του Ολυμπιακού, τα λέω επειδή έτσι είναι και έτσι εκφράζονται από ανοιχτόμυαλους φίλους του Παναθηναϊκού, όπως αντίστοιχα κι εγώ παραδέχομαι το ίδιο για τον Κόκκαλη. Έχεις δηλαδή απ' τη μια νέους ανθρώπους που δείχνουν ήθος, σοφία και σοβαρότητα ανθρώπων πολύ μεγαλύτερης ηλικίας, κι απ' την άλλη δύο γερόντια που πράττουν λες και δεν πέρασε από πάνω τους ούτε μέρα πέραν των 15 ετών!

Κάποιοι τέτοιοι τύποι είναι που έχουν φέρει την Ελλάδα στο έσχατο σημείο από άποψη κουλτούρας και ηθικής στο οποίο βρίσκεται. Οι έχοντες και κατέχοντες, στους οποίους δεν φτάνουν τα άφθονα χρήματα που έχουν αλλά επιζητούν με κάθε μέσο την προσωπική τους αναγνώριση στα μάτια του κόσμου. Όπως ο Κόκκαλης, προσπαθούν να γίνουν κάτι που δεν είναι, αναγνωρίσιμοι και αγαπητοί όσο και οι πρωταγωνιστές του αθλήματος, ενώ όμως θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η θέση τους δεν είναι στη σκηνή αλλά στις κουίντες, ως σωστοί μαικήνες να βλέπουν αθέατοι το έργο το οποίο με τα δικά τους λεφτά παίζεται. Το χειροκρότημα πάντα πήγαινε στους ηθοποιούς, τους τραγουδιστές και τους χορευτές, όχι στον επιχειρηματία. Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα πρέπει πάντα να είναι, διότι ο κόσμος χαιρετίζει το ταλέντο που ευφραίνει την καρδιά του και όχι τα χρήματα χάριν των οποίων τα βλέπει.

Αν κάποιος θεωρεί ότι είμαι υπέρ του δέοντος καυστικός και δηκτικός, πλανάται. Τις τελευταίες μέρες ζήσαμε έναν οχετό κατά του μεγαλύτερου παίκτη του μπάσκετ που έβγαλε αυτή η χώρα, του Παναγιώτη Γιαννάκη (ο έτερος, μάλλον ακόμη μεγαλύτερος Γκάλης, ανδρώθηκε στο εξωτερικό). Τόλμησαν λοιπόν κάποιοι τύποι οι οποίοι όταν αυτός έπαιρνε τίτλους φορώντας το εθνόσημο και χάριζε δόξα στην Ελλάδα, αυτοί κοίταζαν τους ισολογισμούς των φαρμάκων, να πρωτοστατήσουν στα "καραγκιοζιλίκια" και στην προσπάθεια σπίλωσης του και εξευτελισμού του.

Θεωρώ μέγιστη απρέπεια και αλητεία, το απαύγμασμα της καφρίλας το να βγαίνουν ηχητικές "ομορφιές" με τη μουσική του καραγκιόζη για να πικάρουν τον μέγιστο Παναγιώτη Γιαννάκη, όπως φυσικά το να παίρνει το μικρόφωνο ο ίδιος ο πρόεδρος και να αφήνει αιχμές στην υποτιθέμενη προσπάθεια του να κατευνάσει τα πνεύματα. Το αν ο τελευταίος προέβη σε προκλητική ενέργεια, ας το σκεφτούν όσοι τον λοιδόρησαν κοιτάζοντας τα βίντεο από αγώνες NBA αλλά και ευρωπαϊκού μπάσκετ, ώστε να δουν αντιδράσεις των προπονητών και πόσες εξ αυτών, πάνω στην πίεση της στιγμής, ήταν κοσμιότερες αυτής του Γιαννάκη. Ας μην ξεχνάμε δε την περσινή συγνώμη του τμήματος marketing του ΠΑΟ με αφορμή βιντεάκι που είχε βγει λοιδορώντας τον προηγούμενο προπονητή του Ολυμπιακού, Γκέρσον.

Κι ερωτώ : Αγαπητέ κύριε Γιαννακόπουλε, έχεις φτιάξει (δλδ ο προπονητής που πήρες) μια καλή ομάδα, μια μεγάλη ομάδα που έχει χτίσει τη δική της δυναστεία. Γιατί γίνεσαι τόσο μικρόψυχος, βγάζοντας προς τα έξω μια Κατινιά και γυφτιά άνευ προηγούμενου? Δε σου φτάνει που κερδίζεις? Θέλεις τον τέλειο εξευτελισμό του αντίπαλου? Μα τότε σε τί διαφέρεις απ' τον απλό, αγνό και ανόθευτο κάφρο που κάνει τα "σήματα" με το μεσαίο δάκτυλο σηκωμένο? Σε τίποτα ρε! Ωραίο παράδειγμα δίνεις ρε, γέρος άνθρωπος, να σε χαιρόμαστε!

Β. ΜΜΕ
Με αφορμή την προχθεσινή ανακοίνωση υπεράσπισης του Π. Γιαννάκη του Ολυμπιακού, βγήκαν κάποιοι κακομοίρηδες να υποστηρίξουν ότι επρόκειτο για μια κίνηση δυναμιτισμού του καλού κλίματος. Κι αυτό το είπαν ανάμεσα στους άλλους και κάποιοι "κύριοι" όπως τα φυντάνια που βγάζουν την εφημερίδα "η Πράσινη", η οποία στα τελευταία της προ του αγώνα πρωτοσέλιδα είχε βγει με τίτλους του τύπου "Λιώστε τους", "Είδαν χαρά στα σκέλια", "Αιώνια σκυφτός" και άλλα τέτοια ωραία. Στο σημερινό τους πρωτοσέλιδο μιλάνε για "αίσχος", "ντροπή", "ζούγκλα" κλπ. Μιλάνε για καφρίλα οι κάφροι, κάνουν μάθημα καλής συμπεριφοράς οι αλήτες που σπρώχνουν τον κόσμο να σκοτώνεται και κάνουν πόλεμο με τους αντίστοιχους αλήτες εφημερίδων άλλων "αποχρώσεων" μέσω των πρωτοσέλιδων τους.
Οι εισαγγελείς κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, όπως αντίστοιχα το Υπουργείο Τύπου αλλά και το Υφυπουργείο Αθλητισμού.

Γ. Πολιτεία
Τα είπα ήδη πιό πάνω. Μαύρη είν' η νύχτα στα βουνά, στους κάμπους πέφτει χιόνι. Ας γυρίσουμε το άλλο πλευρό διότι απ' αυτό πιαστήκαμε, έχει γίνει η μούρη μας ένα με το μαξιλάρι....

Δ. Επαγγελματίες οπαδοί.
Ποτέ δεν κατάλαβα πώς είναι δυνατόν κύριοι που υποτίθεται ασχολούνται όλη μέρα με την ομάδα, να διάγουν ένα βίο κανονικό, όπως όλοι οι άλλοι. Έχει τύχει να συναντήσω σε καφετέρια τα πρωϊνά καθώς πήγαινα στη δουλειά, κάποιους τύπους που εμφανίζονταν στην τελεβίζιον σε οπαδική εκπομπή. Πώς στο καλό μπορούσαν και συντηρούσαν την οικογένεια τους? Τους βάζω πάντως τελευταίους στη λίστα, διότι αν ήθελαν οι πρόεδροι και η Πολιτεία, τα στοιχεία αυτά θα είχαν εξοβελιστεί απ' τα γήπεδα εδώ και χρόνια.

Εν κατακλείδι : Προεδράρες που καμώνονται τις παρθένες και δηλώνουν δημοσιώς ότι είναι κατά της βίας ενώ απ' την άλλη προβαίνουν σε εμπρηστικές δηλώσεις, διαπόμπευση του αντίπαλου, χειρονομίες στο γήπεδο, επιθέσεις στους διαιτητές, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν τίποτε άλλο εκτός από ματσωμένοι καφροαλήτες.

Για να το κλείσω κάπου εδώ, θεωρώ ότι τόσο στο μπάσκετ όσο και στο ποδόσφαιρο, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την έξαρση της βίας, την οποία με χαρά μεταχειρίστηκαν κι οι υπόλοιποι. Κανείς δεν είναι άσπιλος και αμόλυντος σ' αυτή την ιστορία, αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να συγκεκριμενοποιούμε τα πράγματα, λέγοντας τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη για κάποια πρόσωπα. Δε μπορούν όλοι να μπουν στο ίδιο καλάθι, πώς να το κάνουμε!

Για ένα καλύτερο σύστημα Υγείας

Από το in.gr :

Ένας χρόνος συμπληρώθηκε την Κυριακή 1η Ιουνίου από την πρώτη αυθόρμητη κίνηση των bloggers, στη μνήμη της Αμαλίας Καλυβινού, της νεαρής κοπέλας που πέθανε μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο και το ΕΣΥ.

Δώδεκα μήνες μετά, οι bloggers κρατούν το μήνυμα της Αμαλίας επίκαιρο: «Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...».

Έτσι και σήμερα σε πολλά blogs γίνεται αναφορά στο ιστορικό της υπόθεσης, στην κινητοποίηση των Ελλήνων bloggers, αλλά και στην ανάγκη να συνεχιστεί η προσπάθεια.

Μεταξύ των προσπάθειών που γίνονται την 1η Ιουνίου 2008 είναι η υπογραφή στο http://www.gopetition.com/online/12922.html, καθώς και η συμμετοχή σε εθελοντική αιμοδοσία στο πλησιέστερο νοσοκομείο.