Πού πάμε ρε παιδιά? Τί ψυχή θα παραδώσουμε? Γιατί βάζουμε τα παιδιά μας να ζήσουν μέσα στα σκατά?Πέρναγα απ' την παλιά μου γειτονιά τις προάλλες και είδα ότι κάποιοι αλήτες έκοψαν δύο δεντράκια του δρόμου! Άνευ λόγου και αιτίας! Ποιός φταίει? Πολλά ακούγονται, παρόμοια με άλλο περιστατικό προ ημερών, όπου μαγαζάτορας κλάδευε τα δέντρα από μόνος του (!) διότι έκοβαν τη.......θέα προς το μαγαζί του! Ποιός τα έκοψε? Κανείς δεν είδε.....
Επειδή όμως κάπου αισθάνεσαι η καθημερινότητα να γίνεται όλο και πιό ασφυκτική, με δύο αόρατα χέρια (το ένα της αυθαιρεσίας, το άλλο της καφρίλας) να έχουν κατασκηνώσει στο λαιμό σου, κάπου λες "δεν πάει άλλο ρε".
Παρακάτω ακολουθεί η επιστολή που έστειλα στον Δήμαρχο Δραπετσώνας καθώς και στην Διεύθυνση Πολεοδομίας της Νομαρχίας Πειραιά, μαζί με φωτογραφίες της αλητείας. Πληροφοριακά (για όποιον έχει αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα), το Δασαρχείο δεν έχει αρμοδιότητα μια και η υπευθυνότητα του αφορά τα δέντρα εκτός σχεδίου πόλης, τα άλση και τα πάρκα. Για τα δέντρα στους δρόμους, υπεύθυνοι είναι οι κατά τόπους Δήμοι και οι Πολεοδομίες.
"Με έκπληξη και αποτροπιασμό οι κάτοικοι και περίοικοι της περιοχής, αντικρίσαμε στις 24 του μήνα στην οδό Αναπαύσεως, στον αριθμό 35, ένα από τα δέντρα του πεζοδρομίου να έχει κοπεί από κάποιους οι οποίοι το απόθεσαν ακριβώς δίπλα, κοντά στον κάδο σκουπιδιών. Με ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη είδαμε ότι η επόμενη μέρα επεφύλασσε άλλο ένα κομμένο δέντρο, αυτό το οποίο βρισκόταν δίπλα στο άλλο. Μέχρι και χθες, και τα δύο κείτονταν φαρδιά πλατιά στο πεζοδρόμιο, μνημεία αυθαιρεσίας του νεοελληνικού πολιτισμού. Σήμερα, περνώντας από εκεί, διαπίστωσα ότι ο χώρος έχει καθαριστεί.
Είναι πράγματι αδιανόητο τη στιγμή που κάποιοι παλεύουν με νύχια και δόντια για την διατήρηση του λιγοστού πράσινου που αναλογεί στον καθένα μας να γινόμαστε μάρτυρες τέτοιου εγκλήματος, την κοπή δέντρων τα οποία βρίσκονται εκεί για πολλά χρόνια τώρα συντροφεύοντας μας στην καθημερινότητα μας, προσφέροντας μας όσο οξυγόνο δύνανται να προσφέρουν μέσα στις αντίξοες συνθήκες που μεγαλώνουν, ζητώντας στην ουσία ελάχιστα πίσω.
Εν συγκρίσει με τις τεράστιες απώλειες δασικών εκτάσεων σ’ όλη την Ελλάδα, δύο κομμένα δέντρα κάπου στη Δραπετσώνα μοιάζουν να είναι αμελητέα ποσότητα αλλά αυτό είναι λάθος ως πρόταση όπως λάθος είναι το να υποστηρίξουμε πως επειδή καθημερινώς χάνονται χιλιάδες ζωές ανά τον πλανήτη, η μία ή δύο που χάνονται δίπλα μας δεν πρέπει να μας σοκάρουν. Δύο κομμένα δέντρα στο πεζοδρόμιο μας σήμερα σημαίνουν ότι αύριο πιθανώς να δούμε τέσσερα και μεθαύριο πολύ περισσότερα μια και η τάση προς την απερισκεψία και την θυσία των πάντων στο βωμό του όποιου βραχυπρόθεσμου κέρδους, τείνει να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της νοοτροπίας μας σαν λαός και πολίτες. Κάθε δέντρο, αντίθετα με ότι πιστεύουν αρκετοί συμπολίτες μας, είναι ένας ζωντανός οργανισμός και δεν αποτελεί απλά καλλωπιστικό ντεκόρ που το προσθαφαιρούμε κατά το δοκούν.
Εάν κάποιοι θεωρούν σκόπιμο να καταστρέψουν διά ασήμαντον αφορμή ακόμη κι αυτό το ελάχιστο ποσοστό φύσης που υπάρχει μέσα στη θάλασσα του τσιμέντου στην οποία ζούμε, αυθαιρετώντας σε κακουργηματικό (στην ουσία) βαθμό, τότε το μέλλον στο οποίο καλούνται να ζήσουν οι επόμενες γενιές, προδιαγράφεται ζοφερό. Η κατάσταση έχει φτάσει στο μη παρέκει και θα πρέπεινα τραβήξουμε μια γραμμή λέγοντας «φτάνει, έως εδώ, κανείς πλέον δεν θα παίζει παιχνίδια με το μέλλον και την υγεία των παιδιών μας βιάζοντας το φυσικό περιβάλλον.
Βάσει όλων των παραπάνω, απευθύνω έκκληση όπως υπάρξει συνεργασία των αρμόδιων αρχών (Δήμου Δραπετσώνας και Διεύθυνση Πολεοδομίας Νομαρχίας Πειραιά) ώστε να βρεθούν άμεσα οι ένοχοι και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όπως παραδειγματικά εγκλημάτησαν, δίνοντας το χειρότερο έναυσμα αδιαφορίας στα νέα παιδιά. Το κυρίως ζητούμενο όμως είναι να αποκατασταθεί η ζημιά (νέα δέντρα, όμοια με τα κομμένα) και η εικόνα του δρόμου να αποκτήσει τα γνώριμα της χρώματα το ταχύτερο δυνατόν.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι η παρούσα επιστολή καθώς και φωτογραφίες που αφορούν το συμβάν, θα αναρτηθούν στο ιστολόγιο antikafrila.blogspot.com καθώς και σε όσους περισσότερους περιβαλλοντικούς διαδικτυακούς τόπους (και όχι μόνον) καταστεί δυνατόν. Εφόσον το επιθυμείτε, μπορώ να σας τις αποστείλω ταχυδρομικώς.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Μετά τιμής"
No comments:
Post a Comment